Bob Lovati, een gentleman en kenner van het voetbal, een echte sportman.
Hij hield van het spel, maar in het bijzonder "zijn" team, Lazio.
Zo schreef hij jaren geleden voor een krant een artikel getiteld "De eenzaamheid van de nummers 1", waarin hij de stemming weergaf van de eenzaamheid, ver weg van de rest van het team.
Die eenzaamheid vond hij ook terug in zijn privé-leven.
Eén zoon, en 2 kleindochters rijk, en een handvol vrienden.
Maar 'Bob' was bovenal Lazio.
Geboren in Cusano Milanino - "hetzelfde dorp van Giovanni Trapattoni," zei hij altijd, wanneer gevraagd werd naar zijn afkomst - op 20 juli 1927.
Hij stond altijd al tussen de palen, van bij de amateurs van Gerli, via Pisa en dan Torino, uiteindelijk bij Lazio in 1956.
De 'Noorderling' zou zes seizoenen het doel verdedigen van de Biancoceleste.
Bij de Azzurri had Bob een korte en hevige relatie, amper 2 internationale wedstrijden.
Zijn Azzurri-debuut was tegen Noord-Ierland in 1957, die ze wonnen met 1-0.
Maar op 2 mei 1957, tijdens de wedstrijd in Zagreb, werd Lovati zes maal verslagen door Joegoslavië. Tevens zijn einde bij de Azzurri.
Maar één jaar later, nam hij 'zijn wraak' door als kapitein Lazio's eerste Italiaanse beker binnen te halen, de Coppa-editie van 1958.
In 1961, neemt 'Bob' afscheid van het actieve voetbal, en trekt zich terug in de sportieve staf van Lazio.
Eerst als jeugdcoach, later als keeperstrainer, dan scout, hoofd-scout, tot zelfs assistent-coach en ook nog manager. Zelfs in nood springt Lovati bij als hoofdcoach, om de 'slechte' seizoenen te redden.
Zo had hij een bijzondere relatie met president Umberto Lenzini en vooral Tommaso Maestrelli. Het drietal zou Lazio vanuit de Serie B verheffen naar het wonderlijke kampioenschap van 1974, Lazio's eerste Scudetto is een feit.
Ook mede door 'Bob' en zijn bemiddeling tussen de spelers toen, want het Lazio van 1974 was uit team bestaande uit 'cowboys' met zeer sterke persoonlijkheden.
Zelfs toen Maestrelli ziek werd, nam 'Bob' de teugels van het team in handen, en dit in zeer moeilijke tijden.
Lovati verlaat Lazio in 1985, maar bleef 'zijn' team van dichtbij volgen, in goede jaren en minder goede.
De sportwereld rouwt voor de dood van een kampioen en van een aimabele gentleman.
Lazio rouwt omdat het een stuk van haar geschiedenis verliest, een stuk van haar lange geschiedenis.
RIP ROBERTO LOVATI
20-07-1927
30-03-2011
0 reacties:
Een reactie posten